اروپا با ورود ترامپ با یک هاریکن بزرگ ویا بقول دیگر با یک سونامی بزرگ مواجه شد.
دکتر ایرج ربیعی گزارش میدهد: اروپا با ورود ترامپ با یک هاریکن بزرگ ویا بقول دیگر با یک سونامی بزرگ مواجه شد.
Dr.Iradj Rabii
مردم و اتحادیه اروپا تصور دارد، انتخاب دوباره روحانی به ریاست جمهوری ایران، برگ تازه‌ای برای درخت ناتون این کشور است در حالیکه همه اشتباه میکنند. ما شاهد نمونه این عدم تحرک حتی بعد از پایان تحریم ها بودیم که موقعیت اقتصادی کشور را مانند بیکاری، تورم و افزایش اعدام ها و زندانی دگر اندیشان میرساند.
روز گذشته بهمانگونه که پیشبینی میشد، اروپا با ورود ترامپ با یک هاریکن بزرگ ویا بقول دیگر با یک سونامی بزرگ مواجه شد.
حمله شدید لفظی ترامپ با عنوان این جمله که »آلمان موذیانه رفتار میکند، خیلی موذیانه« در سر تیتر بسیاری از رسانه‌ها منتشر شد و برخی از آن‌ها در تفسیر های امروز صبح خود نوشته‌اند » جمله درست ترجمه نشذه ترامپ گفت » اضافه درآمد آلمان از صادرات، موذیانه بسیار موذیانه است« در هر صورت اگر با دقت به هریک از دو جمله نظر اندازیم متوجه میشویم، هنوز زخم های پرزیدنت آمریکا از حمایت بیدریغ آلمان از اوباما التیام نگرفته که روز گذشته با ورود اوباما به آلمان برای شرکت در کنفرانس پروتستانت و نشستن کنار مرکل را، ترامپ نوعی تبلیغ اوباما برای انتخاب مجدد مرکل در سپتامبر آینده میداند.
در چنین شرایطی که نشان دهنده صحنه‌های بازی سیاسی است، آنگلا مرکل با مذاکراتش با اردوغان و نشان دادن قاطعیت برای دیدار نمایندگان پارلمان آلمان از سربازان در شهر اینچیلیک ترکیه و کل مذاکرات روز گذشته، نقش اول را بازی کره است.
در مورد ایران و نقش ملایان در این کشور که حدود 39 سال است بقول خودشان دموکراسی از نوع اسلامی آن را ترویج میکنند، نشریه انتقادی و سیاسی »سیسرو« چاپ برلین زیر عنوان » محدودیت‌های مرزی روحانی« مینویسد، مردم و اتحادیه اروپا تصور دارد، انتخاب دوباره روحانی به ریاست جمهوری ایران، برگ تازه‌ای برای درخت ناتون این کشور است در حالیکه همه اشتباه میکنند.
کشور های اتحادیه اروپا فوراً به روحانی تبریک گفتند که از نظر اجرای پروتکل سیاسی درست است اما طی 38 سال در این کشور یک سیستم با اختلاف بسیار کم بین موافق و مخالف که ایندو بازهم از دستور یکنفر پیروی میکنند، حکومت میکند و در اصل تغییری نه ریشه‌ای و نه سطحی در سیاست این کشور نخواهد داد.
ما شاهد نمونه این عدم تحرک حتی بعد از پایان تحریم ها بودیم که موقعیت اقتصادی کشور را مانند بیکاری، تورم و افزایش اعدام ها و زندانی دگر اندیشان میرساند.
با نظری کوتاه به مذاکرات اقتصادی کشورهای آزاد جهان با رژیم ایران دیده میشود، هنوز هیچ یک از صاحبان سرمایه بزرگ جهان حاضر به سرمایه‌گذاری در ایران نیستند.
روحانی و حتی قوی‌ترین مغز سیاسی و اقتصادی اگر در ایران روی کار بیآید، محدوده اختیاراتش مشخص است و اگر در داخل محدوده اختیاراتش فعال شود باز هم زیر نظر و باید با اجازه ویژه یک فرد بنام »رهبر« باشد.
با روی کار آمدن ترامپ موقعیت کشور های آزاد جهان در رابطه با جمهوری اسلامی ایران بدتر شده است. ترامپ تصمیم دارد، کلیه شریان های اقتصادی ایران را ببندد و از نفوذ این کشور در خاور نزدیک جلوگیری کند.
ترامپ میبیند، آمریکا با کوشش بسیار عراق را از دست صدام حسین دیکتاتور نجات داد و تقدیم دیکتاتور دیگری به نام جمهوری اسلامی کرد.
ترامپ که میگوید، آمریکا اول متوجه شده، در این بخش از جهان آمریکا نقش خود را از دست داده و مبارزه با جمهوری اسلامی را در افزایش قدرت نظامی اعراب دیده است.
اکنون غرب متوجه خطر دیگری شده و آن امکان ضعف و درگیری‌های داخلی بعد از مرگ خامنه ای شده است. این واقعه که احتمال آن زیاد است، تنش‌های شدیدی در جمهوری اسلامی بوجود خواهد آورد. گزارش از ایرج ربیعی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر