هم‌میهنان گرامی،
یکصد و یازده سال پیش در چنین روزی (چهاردهم امرداد ۱۲۸۵ خورشیدی)، جنبش آزادی‌خواهی و تجددطلبی مردم ایران، در پی سال‌ها جان‌فشانی و مبارزه زنان سلحشور و مردان دلاور به پیروزی رسید و با امضای فرمان مشروطیت، آرمان‌های ملی ایرانیان در تاسیس مجلس شورای ملی منتخب مردم و اجرای قانون اساسی مشروطه تحقق یافت. این نقطه عطف تاریخی، آغازی برای حرکت و دگرگونی موثر در ساختار جامعه سنتی و واپسگرای مذهبی به سوی تجدد و مدرنیته بود.
در جستجو و کنکاش علل پیدایش این نهضت ملی، باید به نیروی عشق نهفته به ایران در وجود مردمانی اشاره کنیم که به فردایی روشن می‌اندیشیدند و نسبت به مرز و بوم و هم‌میهنان خود بی‌تفاوت و بی‌اعتنا نبودند و مهم‌تر از همه، می‌دانستند که برای سرزمین‌شان چه می‌خواهند.
اما آن آگاهی و دوراندیشی، در سال ۱۳۵۷ جای خود را به عدم آگاهی داد به طوری که به جای تقویت قانون برآمده از انقلاب مشروطه و ترمیم کاستی‌ها در محقق کردن آرمان‌های آن، راه واپسگرایی برای فرقه‌ای تبهکار گشوده شد و ایران پویا و در حال توسعه و پیشرفت، در بند اندیشه‌هایی فرقه‌گرایانه گرفتار آمد.
هم‌میهنان گرامی،
در این شرایط دردناک و اسفناک که یک حکومت فرقه‌گرای تبهکار مذهبی، آشکارا حاکمیت ملی ما را نقض کرده و نزدیک به چهل سال است به چپاول ثروت‌های ملی ما مبادرت می‌ورزد و در راه جاه‌طلبی‌های ویرانگر خود، راه نابودی ایران را طی می‌کند، همه ما وظیفه داریم تا با وجدانی آگاه و تلاشی همه‌جانبه، در راه گسترش اندیشه‌های دمکراتیک در جامعه و صحنه سیاسی ایران قدم بر داریم و در عین حال، با واکاوی علل روی کار آمدن حکومتی ایران‌سوز و ایرانی‌ستیز، با صداقت و راستی، سهم خود را در پدید آوردن وضع موجود بپذیریم.
امروز وظیفه روشنفکران جامعه است که هم‌صدا با ملت، در برابر خودکامگان بایستند و با غیرت و اراده ملی -که می‌تواند در اندیشه و کردار و گفتار تبلور یابد- نقش مؤثر خود را در ترویج خرد، آگاهی و دانایی ایفا کنند.
بیاییم به دور از هر رنگ و نیرنگ، راه رهایی و آزادی را با تکیه بر خرد جمعی رقم بزنیم و به رنج و درد ایران پریشان‌مان پایان دهیمکه این سرزمین، امروز بیش از هر زمان دیگری به یکایک ما نیاز دارد.
پاینده ایران
رضا پهلوی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر